مهارت در فرهنگ دهخدا به معنی زیرکی و رسایی در کار و استادی و زبردستی است. فرهنگ فارسی معین هم مهارت را ماهر بودن در کاری، زبردست بودن، استادی و زبردستی تعریف کرده است.
مهارت‌ها اغلب 2 دسته است؛ مهارت‌های حوزه عمومی‌و مهارت‌های حوزه تخصصی برای مثال در حوزه کاری، بعضی از مهارت‌های عمومی می‌توانند شامل مدیریت زمان، کار گروهی، رهبری، خودجوشی و خودانگیزشی و...باشند در حالی که مهارت‌های حوزه تخصصی می‌توانند فقط برای بعضی از مشاغل به کار روند و بیشتر شامل مهارت‌های فنی و حرفه‌ای می‌شوند.
کورش پرند معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی اردیبهشت ماه امسال در گزارشی از وضعیت بازار کار اعلام کرد: طبق آخرین آمار نرخ بیکاری دانش آموخته گان کشور هم اکنون 18.9 درصد است که از این میزان 12.9 درصد مرد و 31.3 درصد زن هستند، همچنین از 11 میلیون و 200 هزار دانشجو و دانش آموخته کشور، پنج میلیون و 700 هزار نفر غیرفعال بوده و هیچ نقشی در تولید و ارزش افزوده اقتصادی ندارند. بی‌شک یکی از عوامل فاجعه کنونی در بازار کار، تاسیس هزاران دانشگاه غیردولتی و تلاش برای پُر کردن صندلی‌های آن بدون نیازسنجی شغلی بوده است؛ هرچند که این نیازسنجی در دانشگاه‌های دولتی هم جایی نداشته زیرا جامعه امروز به جایی رسیده که نمی‌داند با درخواست انبوهی از جوانان دانش آموخته دانشگاهی برای شغل چه باید بکند.کارشناسان بازار کار بر این باورند که مهمترین ضعف دانش آموختگان دانشگاهی جویای کار، نداشتن مهارت و تخصص در رشته تحصیلی خود است طوری که کارفرمایان تمایلی به استخدام آنان ندارند. در واقع کم نیستند لیسانس‌ها و فوق لیسانس‌هایی که به واسطه فرا نگرفتن مهارت لازم در دانشگاه بیکار هستند یا احتمالا در رشته‌های غیرمرتبط مشغول شده‌اند.روشن است که نظام آموزشی کشور سال‌هاست قادر به برآوردن نیازهای بازار کار و تامین نیروی کار ماهر نیست و همچنان جای خالی بسیاری از مباحث مربوط به مهارت‌های کاری و حتی مهارت‌های زندگی در حوزه آموزشی به چشم می‌خورد.این موضوع حاکی از ضرورت بازنگری در زمینه آموزش مهارت‌های شغلی در همه عرصه‌ها از جمله در نظام آموزشی است و گرنه همچنان شاهد این خواهیم بود که هر ساله تعداد زیادی به جمعیت دانش آموختگان فاقد مهارت اضافه و صف افراد جویای کار طولانی‌تر می‌شود.
بدیهی است اگر نظام آموزشی ما به سمت مهارت آموزی و توانمند کردن نیروهای کارآمد انسانی پیش رود جامعه نه تنها در علوم و فن آوری‌های جدید بلکه در بازار کسب و کار نیز موفق خواهد بود زیرا امروزه راه پیشرفت کشور، توسعه علوم و فنون، افزایش سطح رفاه اجتماعی، سرمایه گذاری، تقویت فعالیت‌های اقتصادی کشور و افزایش فرصت‌های شغلی از مسیر توسعه آموزش‌های مهارتی می‌گذرد.
